Miód to jeden z najzdrowszych produktów pochodzenia naturalnego. Jego walory prozdrowotne i...
Czytaj dalej...Glutation należy do jednych z najważniejszych i najmocniejszych antyoksydantów w ludzkim ciele. Antyoksydanty zaliczają się do substancji, które zmniejszają stres oksydacyjny, walcząc z wolnymi rodnikami. Podczas gdy większość antyoksydantów pozyskujesz z jedzenia, glutation jest produkowany przez Twoje ciało z trzech aminokwasów: glutaminy, glicyny i cysteiny. Istnieje wiele powodów, przez które może brakować Ci glutationu. Zalicza się do nich zła dieta, choroby przewlekłe, infekcje i ciągły stres. Poza tym poziom glutationu zmniejsza się wraz z wiekiem, dlatego trzeba o niego dbać każdego dnia.
Do powstania stresu oksydacyjnego dochodzi wtedy, gdy panuje nierównowaga między ilością wolnych rodników, a przeciwulteniaczy, czyli antyoksydantów. To może prowadzić do rozwoju wielu chorób, między innymi:
Do zalet glutationu należy m.in. to, że zmniejsza negatywny wpływ stresu oksydacyjnego, co może prowadzić do złagodzenia przebiegu choroby. Potwierdzają to badania.
Autorzy artykułu opublikowanego w Journal of Cancer Science and Therapy odkryli, że niedobór glutationu zwiększa stres oksydacyjny, co może prowadzić do rozwoju nowotworów. Poza tym uzupełnienie glutationu zwiększa poziom antyoksydantów i odporność na stres oksydacyjny w komórkach rakowych.
Według badania z 2014 roku istnieją dowody na to, że utrzymanie odpowiedniego poziomu glutationu może pomóc w przypadku występowania choroby Parkinsona.
Okazuje się, że zastrzyki z glutationem mogą stanowić potencjalną terapię, jednak na tę chwilę brak dowodów na skuteczność suplementacji doustnej. Potrzebne są dalsze badania w tym kierunku.
Insulinooporność może prowadzić do rozwoju cukrzycy typu drugiego. Produkcja insuliny sprawia, że ciało zabiera glukozę (czyli cukier) z krwi i umieszcza ją w komórkach, które używają jej do wytwarzania energii. Nadmiar insuliny sprawia, że ciało przestaje na nią reagować.
Badanie z 2018 roku odkryło, że u osób z insulinoopornością występuje niedobór glutationu. Dzieje się tak, szczególnie jeśli doświadczyli komplikacji tej choroby, takich jak neuropatia lub retinopatia. Badanie z 2013 roku doprowadziło do podobnych wniosków. Można wysnuć z tego przypuszczenie, że glutation zapobiega rozwojowi cukrzycy.
Ta choroba, podobnie jak inne schorzenia o podłożu zapalnym, została powiązana z uszkodzeniami wywołanymi przez stres: zarówno oksydacyjny, jak i ten zwykły, który znasz ze swojego życia. W 2003 roku przeprowadzono badanie na zwierzętach, które dowiodło, że suplementacja glutationem może naprawiać uszkodzenia okrężnicy związane z wrzodziejącym zapaleniem tego organu. To dopiero przypuszczenia, ale dają one chorym nadzieję.
Według badania z 2013 roku doustne podawanie białka serwatkowego poprawia stan skóry osób z łuszczycą. Dzieje się tak niezależnie od tego, czy leczenie było stosowane wraz z konwencjonalną terapią, czy samodzielnie.
Wcześniej zaś udowodniono, że białko serwatkowe zwiększa poziom glutationu we krwi. Uczestnikom badania podawano 20 gramów białka serwatkowego w formie suplementu przez okres trzech miesięcy, aby uzyskać efekt. Potrzeba jednak dalszych badań, aby potwierdzić uzyskane wnioski.
Do chorób autoimmunologicznych zaliczamy reumatoidalne zapalenie stawów, celiakię, toczeń i wiele innych. Choroby autoimmunologiczne atakują mitochondria w konkretnych komórkach. Przewlekły stan zapalny, spowodowany przez choroby autoimmunologiczne, może zwiększać stres oksydacyjny.
Według badania z 2009 roku suplementacja glutationem zmniejsza stres oksydacyjny poprzez stymulacje lub zmniejszanie odpowiedzi układu odpornościowego. Glutation chroni mitochondria komórek, dzięki eliminowaniu wolnych rodników.
Może zainteresować Cię także: Jak podnieść poziom glutationu? 8 skutecznych sposobów
Miód to jeden z najzdrowszych produktów pochodzenia naturalnego. Jego walory prozdrowotne i...
Czytaj dalej...Zakażenie HPV jest TOP 1 infekcją przenoszoną drogą płciową. Według statystyk, 85%...
Czytaj dalej...Gorzki melon (Momordica Charantia L.), inaczej nazywany przepęklą ogórkowatą, należy do rodziny...
Czytaj dalej...