Żyjesz w naprawdę wspaniałych czasach! Krzysztof Kolumb musiał popłynąć do Ameryki Południowej,...
Czytaj dalej...Wokół ADHD narosło mnóstwo mitów, które są niezwykle szkodliwe. Dlaczego? Jeśli wierzą w nie rodzice chorych dzieci albo dorośli, którzy sami borykają się z ADHD, prowadzi to do opóźnienia momentu postawieniu diagnozy
i dobrania leczenia, nie wspominając o nadmiernym krytycyzmie w stosunku do takich osób. Poznaj mity dotyczące ADHD, aby ułatwić życie swoje i wszystkich wokół Ciebie – zwłaszcza jeśli są wśród nich osoby cierpiące na to schorzenie.
Pierwsze objawy pojawiają się najczęściej w dzieciństwie i trwają przez okres dojrzewania oraz dorosłość. Osoby chorujące na ADHD mogą doświadczać nadmiernej aktywności ruchowej, impulsywności i problemów z koncentracją uwagi. Czym to się objawia?
Dzieci i dorośli z ADHD:
Według Amerykańskiego Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego możesz mieć ADHD, jeśli:
Nadmierna aktywność u dziecka chorego na ADHD może minąć po wejściu w okres dojrzewania. Niestety, problemy z koncentracją uwagi, organizacją czasu i kontrolowaniem impulsów mogą przejawiać się również w dorosłości.
Nim jednak stwierdzisz czy Ty lub ktoś z Twojego otoczenia może mieć ADHD, pamiętaj, że diagnozę wystawia lekarz psychiatra. To do niego powinieneś się udać, jeśli zaczniesz podejrzewać, że na nią cierpisz.
Według różnych danych diagnozę choroby ADHD posiada 3-8% dzieci. Z tego 2/3 wyrasta na dorosłych z ADHD. Nie jest więc prawdą, że wszyscy wyrastają z tej choroby i z pewnością nie dzieje się to samo, tylko w wyniku wielu lat złożonej terapii oraz współpracy rodziców z chorym dzieckiem, lekarzami i nauczycielami.
Obecnie odchodzi się również od stereotypowego myślenia, że chorują tylko chłopcy, ponieważ odkrywa się coraz więcej przypadków ADHD wśród dziewczynek i dorosłych kobiet.
ADHD może jednak przebiegać u nich trochę inaczej – zamiast nadpobudliwości ruchowej częściej występują problemy z koncentracją uwagi. Te dziewczynki nie są „głupiutkie” czy też „leniwe”, one są po prostu chore i wymagają leczenia, aby mogły normalnie funkcjonować.
Takie opinie często wygłaszają troskliwie ciocie na imprezach rodzinnych czy też rodzice dzieci z klasy dziecka chorego na ADHD, gdy jego choroba zaburza przebieg lekcji. Jedyne, do czego to prowadzi, to do wyrzutów sumienia u rodziców dzieci z ADHD.
Tacy rodzice, będąc pod presją osądzającego społeczeństwa, mogą karać dzieci za ich objawy. Jednak to prowadzi jedynie do zaburzenia relacji dziecka z rodzicem, ponieważ takie „domowe metody” nie są skuteczną terapią ADHD. Pomaga za to leczenie farmakologiczne i specjalistyczne metody behawioralne.
To kolejny mit, który podnosi ciśnienie rodziców dzieci z ADHD i dorosłych z ADHD. Skutkuje on wyrzutami sumienia u chorych, od których wciąż oczekuje się, że będą tak produktywne i zmotywowane jak inni, szczególnie biorąc pod uwagę ich poziom energii.
Osoby z ADHD potrzebują więcej rutyny i przypomnień, aby wykonać konkretną czynność, szczególnie jeśli wymagają one długiego skupienia. Niestety do objawów ADHD należy brak zainteresowania, problemy z organizacją i motywacją.
W szkole czy pracy może to być odbieranie nie jako choroba, tylko jako przejaw lenistwa.
W rzeczywistości osoby z ADHD chcą wykonać zadanie, jednak mają problem z tym, aby zacząć i utrzymać uwagę na czynnościach, które przez innych uznawane są za proste. Nawet taka prozaiczna czynność jak odpowiadanie na e-maila może być dla nich trudna, ponieważ wymaga dłuższej koncentracji uwagi.
Czy znasz kogoś z ADHD? Może sam na nie chorujesz? Czy wierzyłeś kiedyś w te mity? Mamy nadzieję, że widzisz już, jak bardzo są szkodliwe. Udostępnij ten artykuł osobie, która w nie wierzy.
Może zainteresować Cię także: Mity o ADHD. Krzywdzą nie tylko dzieciaki.
Żyjesz w naprawdę wspaniałych czasach! Krzysztof Kolumb musiał popłynąć do Ameryki Południowej,...
Czytaj dalej...Nie istnieje jedna dieta polecana dzieciom i dorosłym z ADHD. Pomimo tego...
Czytaj dalej...Monitorowanie poziomu glukozy (czyli mówiąc potocznie – cukru) we krwi to niezbędny...
Czytaj dalej...