- Caronositol Fertility® to opatentowana mieszanina dwóch form inozytolu – mio-inozytolu (MI) i D-chiro-inozytolu (DCI) – w proporcji 3,6:1, opracowana z myślą o wsparciu zdrowia kobiet z PCOS.
- Proporcja 3,6:1 została przebadana klinicznie – wykazano, że może zwiększać odsetek ciąż, poprawiać jakość oocytów i regulować cykle miesiączkowe.
- W badaniach z udziałem kobiet poddawanych procedurze in vitro metodą ICSI zauważono, że Caronositol Fertility®: zwiększał wskaźnik ciąż w porównaniu z tradycyjnym stosunkiem 40:1, obniżał ryzyko zespołu hiperstymulacji jajników (OHSS), poprawiał wrażliwość na insulinę i równowagę hormonalną.
- Suplementacja MI + DCI w tej proporcji wpływa korzystnie nie tylko na płodność, ale także na parametry metaboliczne – obniża poziom glukozy, insuliny, LH i testosteronu.
- Badania wskazują, że wyższe dawki D-chiro-inozytolu odgrywają istotną rolę w procesach implantacji i dojrzewania komórek jajowych, co może zwiększać szanse na zajście w ciążę.
- Dowiedz się więcej na temat produktu z opatentowaną formułą – Caronositol Fertility®.
Czym jest Caronositol Fertility®?
Caronositol Fertility® to opatentowana formuła łącząca mio-inozytol (MI) i D-chiro-inozytol (DCI) w proporcji 3,66:1, opracowana z myślą o wspieraniu zdrowia kobiet. Proporcja ta została przebadana pod kątem jej wpływu na parametry hormonalne, metaboliczne oraz wyniki badań kobiet będących w trakcie procedury in vitro metodą ICSI (ang. Intracytoplasmic Sperm Injection) – docytoplazmatycznej iniekcji plemnika. Badania przeprowadzano na grupie kobiet z zespołem policystycznych jajników (PCOS).
Dotychczasowe publikacje wskazują na obiecujące efekty m.in. wyższy wskaźnik ciąż, poprawę jakości oocytów, spontaniczne przywrócenie miesiączki i skrócenie czasu trwania cyklu miesiączkowego oraz obniżenie niekorzystnego stosunku LH (hormonu luteinizującego) do FSH (hormonu folikulotropowego) charakterystycznego dla kobiet z PCOS.
Jak powstaje Caronositol Fertility®?
Caronositol Fertility® to opatentowana formuła składająca się z dwóch izomerów inozytolu: mio-inozytolu oraz D-chiro-inozytolu.
💡Inozytol jest związkiem, który organizm potrafi syntetyzować endogennie – przede wszystkim w nerkach. Szacuje się, że zdrowy organizm wytwarza ok. 4 g inozytolu dziennie, jednak endogenna synteza nie zawsze pokrywa zapotrzebowanie, szczególnie w przypadku PCOS czy zaburzeń metabolicznych.
Inozytol w Caronositol Fertility® pochodzi z naturalnych źródeł roślinnych. Mio-inozytol pozyskiwany jest głównie z kukurydzy, z której izoluje się kwas fitowy (fitynę) i poddaje procesom oczyszczania. Z kolei D-chiro-inozytol otrzymuje się ze strąków drzewa karobowego, gdzie występuje naturalnie w znacznych ilościach i jest izolowany metodami ekstrakcji.
Caronositol Fertility® PCOS i płodność – co mówią badania?
W ostatnich latach coraz więcej uwagi poświęca się roli inozytoli w terapii wspierającej kobiety z zespołem policystycznych jajników (PCOS) oraz w poprawie parametrów płodności. PCOS to nie tylko codzienne zmagania z nieregularnymi cyklami, trądzikiem czy trudnościami w utrzymaniu prawidłowej masy ciała, ale także jedna z głównych przyczyn problemów z owulacją i niepłodnością. Dlatego prowadzonych jest coraz więcej badań nad tym, w jaki sposób określone formy inozytolu mogą wspierać gospodarkę hormonalną i metabolizm, poprawiając tym samym nie tylko szanse na zajście w ciążę, ale także jakość codziennego życia kobiet z PCOS.
Caronositol Fertility® – badanie nr 1, 2019
Cel badania: Porównanie wpływu dwóch proporcji mio-inozytolu i D-chiro-inozytolu: 40:1 vs. 3,6:1 (Caronositol Fertility®) na wyniki kobiet z zespołem policystycznym jajników (PCOS) przechodzących procedurę in vitro metodą ICSI. Oceniano m.in. wpływ na wskaźnik ciąż, ilość ciąż po transferze zarodka oraz ryzyko wystąpienia zespołu hiperstymulacji jajników (OHSS – Ovarian Hyperstimulation Syndrome).
Grupa badawcza: 60 kobiet w wieku 18-40 lat z PCOS (rozpoznane zgodnie z kryteriami Rotterdamskimi) z BMI <30 przechodzące procedurę ICSI – docytoplazmatyczną iniekcję plemnika.
Metodyka: Do badania zakwalifikowano 60 kobiet, które przydzielono losowo do dwóch grup przyjmujących mieszaninę mio-inozytolu (MI) i D-chiro-inozytolu (DCI) przez 12 tygodni aż do dnia punkcji jajnika.
Grupa badawcza (SG) otrzymywała 550 mg MI i 150 mg DCI dwa razy dziennie (3,6:1).
Grupa kontrolna (CG) otrzymywała 550 mg MI i 13,8 mg DCI dwa razy dziennie (40:1).
Wszystkie pacjentki dodatkowo przyjmowały 400 µg kwasu foliowego dziennie i nie mogły stosować innych witamin ani antyoksydantów.
Hormonalną stymulację owulacji rozpoczęto u wszystkich kobiet według tego samego schematu – zastosowano antagonistę GnRH (gonadoliberyny) oraz podawano początkową dawkę FSH (folikulotropiny) przez 5 dni. Dalszy przebieg terapii dostosowywano indywidualnie, w zależności od reakcji organizmu. Owulację indukowano za pomocą hCG (gonadotropiny kosmówkowej), z wyjątkiem przypadków, w których istniało ryzyko zespołu hiperstymulacji jajników (OHSS). Punkcję jajników wykonywano po 36–37 godzinach, a transfer zarodków (maksymalnie trzech) przeprowadzano w zależności od stanu klinicznego pacjentki. We wszystkich przypadkach fazę lutealną wspierano naturalnym progesteronem.
Najważniejsze wyniki: Na początku badania nie stwierdzono istotnych różnic między grupami badawczymi. W trakcie trwania badania część uczestniczek została wykluczona z powodu zajścia w ciążę, ryzyka wystąpienia zespołu hiperstymulacji jajników (OHSS), poronienia lub czynników osobistych. Wszystkie kobiety przestrzegały zaleceń dotyczących suplementacji, a u żadnej nie odnotowano działań niepożądanych. Transfer zarodków przeprowadzono u 44 kobiet – 25 z grupy przyjmującej inozytole w stosunku 3,6:1 oraz 19 z grupy stosującej stosunek 40:1.
- Ryzyko wykluczenia z powodu hiperstymulacji jajników (OHSS) było niższe w grupie przyjmującej inozytole w stosunku 3,6:1 (3,8% SG vs. 20,8% CG; p=0,065).
- Odsetek ciąż był istotnie wyższy w grupie kobiet przyjmujących MI:DCI w stosunku 3,6:1 (65,5% SG vs. 25,9% CG; p=0,003).
- Odsetek ciąż po transferze zarodków był znacząco lepszy w grupie przyjmującej inozytole w stosunku 3,6:1 (68% SG vs. 31,6% CG; p=0,017).
W obu grupach zaobserwowano spadek poziomu testosteronu oraz poprawę wskaźnika insulinooporności (HOMA-IR), jednak zmiany te były porównywalne i nie wykazały istotnych różnic.
Wnioski z dyskusji: Wyniki badań wskazują, że wyższe dawki D-chiro-inozytolu w połączeniu z mio-inozytolem zwiększają odsetek ciąż u kobiet z PCOS poddawanych procedurze in vitro metodą ICSI.
Dotychczas przeprowadzone badania potwierdzają, że dla powodzenia procedury kluczowa jest jakość oocytów i zarodków, a na ich rozwój korzystnie wpływa suplementacja mio-inozytolu i D-chiro-inozytolu. Inozytole m.in. poprawiają wrażliwość insulinową, wspierają owulację oraz zmniejszają stres oksydacyjny w płynie pęcherzykowym. Wiadomo jednak, że suplementacja samym mio-inozytolem jest niewystarczająca, aby istotnie poprawić jakość oocytów, zarodków oraz wskaźnik ciąż.
W omawianym badaniu uzyskano wysoki odsetek ciąż przy zastosowaniu wyższej dawki DCI – 150 mg dwa razy dziennie. Wynik ten może sugerować, że D-chiro-inozytol odgrywa istotną rolę w procesach wczesnej implantacji i rozwoju zarodka. Choć poprawa wskaźnika ciąż nie przełożyła się jednoznacznie na lepszą jakość oocytów, może to oznaczać, że DCI wpływa na inne, trudniej uchwytne czynniki decydujące o powodzeniu implantacji.
🔍 Dawka D-chiro-inozytolu zastosowana w badaniach (300 mg/dobę) jest zbliżona do ilości, jaką organizm przekształca z mio-inozytolu.
Podsumowując, zastosowanie kombinacji MI i DI w wyższym stężeniu DCI u kobiet z PCOS poddawanych in vitro metodą ICSI:
- istotnie zwiększa odsetek ciąż w porównaniu z niższą dawką DCI,
- może zmniejszać ryzyko wystąpienia OHSS,
- wskazuje na potencjalnie kluczową rolę DCI w procesach implantacji i wczesnego rozwoju zarodka.
Caronositol Fertility® – badanie nr 2, 2019
Cel badania: Porównanie wpływu dwóch proporcji mio-inozytolu i D-chiro-inozytolu: 40:1 vs. 3,6:1 (Caronositol Fertility®) na jakość oocytów u kobiet zespołem policystycznych jajników (PCOS) przechodzących procedurę in vitro metodą ICSI – uwzględniano specyficzne markery jakości oocytów OQ.
Grupa badawcza: 11 kobiet w wieku 18-40 lat z PCOS (rozpoznane zgodnie z kryteriami Rotterdamskimi) z BMI <30, które były poddawane procedurze in vitro metodą ICSI – docytoplazmatyczna iniekcja plemnika.
Metodyka: W badaniu brało udział 11 kobiet, które zostały losowo przydzielone do jednej z dwóch grup badawczych.
Grupa wysokiego stężenia DCI (3,6:1): 550 mg mio-inozytolu + 150 mg D-chiro-inozytolu przyjmowane dwa razy dziennie.
Grupa niskiego stężenia DCI (40:1): 550 mg mio-inozytolu + 13,8 mg D-chiro-inozytolu przyjmowane dwa razy dziennie.
Suplementację prowadzono przez 12 tygodni aż do dnia punkcji jajników. Dodatkowo wszystkie pacjentki otrzymywały 400 mcg kwasu foliowego dziennie, przy czym stosowanie innych witamin i antyoksydantów było niedozwolone. Stymulację owulacji rozpoczęto od podawania FSH (folikulotropiny) przez 5 dni, a następnie leczenie dostosowywano indywidualnie w zależności od reakcji organizmu. Cykl kontrolowano antagonistą GnRH (gonadoliberyny).
Najważniejsze wyniki: Głównym wynikiem ocenianym w badaniu była jakość oocytów (OQ – oocyte quality). Do oceny wykorzystano siedem specyficznych markerów morfologicznych, które analizowano w dniu punkcji jajników. Każdą zmienną oceniano w skali 0–10 punktów, a wynik stanowiła średnia z ocen dwóch embriologów.
Markery jakości oocytów (OQ)
Na początku badania nie odnotowano różnic pomiędzy grupami. Po zakończeniu cyklu ICSI przeanalizowano 172 oocyty od 11 pacjentek. Poziomy testosteronu, glukozy, insuliny oraz wskaźnik HOMA-IR były podobne w obu grupach, podobnie jak liczba dojrzałych oocytów i odsetek zarodków dobrej jakości.
Odsetek ciąż – w grupie z wyższą dawką DCI (3,6:1) uzyskano 4 ciąże, a w grupie z niższą dawką tylko 1 ciążę (p=0,036).
Markery jakości oocytów (OQ):
- lepsze wyniki w grupie wysokiej dawki DCI odnotowano w przypadku: cytoplazmy, przestrzeni okołożółtkowej, błony komórkowej, stożka iniekcyjnego.
- brak różnic między grupami dotyczyło osłonki przejrzystej, przyjęcia plemnika oraz ciałka kierunkowego.
Analiza wieloczynnikowa wykazała dodatkowo:
- wysoka dawka DCI pozytywnie wpływa na jakość cytoplazmy (p=0,006),
- spadek HOMA-IR niezależnie od dawki poprawia cytoplazmę i osłonkę przejrzystą,
- obniżenie testosteronu poprawia jakość błony komórkowej i przyjęcia plemnika.
Wnioski z dyskusji: Badanie wykazało, że wyższa dawka D-chiro-inozytolu poprawia jakość oocytów (szczególnie cytoplazmy) u kobiet z PCOS poddawanych in vitro metodą ICSI. To pierwsze randomizowane kontrolowane badanie kliniczne oceniające wpływ różnych dawek DCI na jakość oocytów.
Wcześniejsze obserwacje sugerowały, że niefizjologiczny stosunek MI:DCI zwiększał odsetek ciąż, choć nie poprawiał jakości oocytów ani zarodków. Obecne badanie pozwoliło szczegółowo ocenić siedem markerów jakości oocytów. Najbardziej znaczący efekt wyższej dawki D-chiro-inozytolu dotyczył cytoplazmy – analiza wieloczynnikowa potwierdziła poprawę o 1,6 jednostki w stosunku do niższej dawki. Wyniki potwierdziły założenie, że poważne zmiany w cytoplazmie (centralnie położone ziarnistości czy nadmierna wakuolizacja) mogą wpływać na rozwój i implantację zarodka.
Mechanizm działania D-chiro-inozytolu może mieć związek zarówno z wpływem na sam oocyt, jak i na mikrośrodowisko pęcherzykowe. Jedną z hipotez jest udział DCI w szlaku PI3K (fosfoinozytydo-3-kinazy), który reguluje aktywację oocytów i przeżywalność komórek ziarnistych, a tym samym wpływa na dojrzewanie i jakość cytoplazmy. Badania na modelach zwierzęcych sugerują, że PI3K odgrywa rolę w zachowaniu rezerwy jajnikowej i wczesnym rozwoju zarodka.
Caronositol Fertility® – badanie nr 3, 2022
Cel badania: Porównanie wpływu mieszaniny mio-inozytolu i D-chiro-inozytolu w proporcji 3,6:1 oraz antykoncepcji hormonalnej (CHC – drospirenonu z etynyloestradiolem) u kobiet z PCOS, u których występowały nieregularne/wydłużone cykle miesiączkowe.
Grupa badawcza: Do badania włączono 70 młodych kobiet w wieku 15–24 lat z rozpoznanym PCOS według kryteriów rotterdamskich (2003). Wykluczono pacjentki w ciąży, planujące ciążę, z BMI >30, z cukrzycą lub przyjmujące w ciągu ostatnich 3 miesięcy leczenie hormonalne (w tym antykoncepcyjne), glikokortykosteroidy, leki obniżające poziom lipidów, glukozę, leki na otyłość.
Metodyka: Na początku zebrano szczegółowy wywiad menstruacyjny, oceniono hirsutyzm (zmodyfikowana skala Ferrimana-Gallweya), stopień trądziku (Global Acne Grading System), wykonano pomiary antropometryczne oraz USG oceniające morfologię jajników. Oceniono profil hormonalny (FSH, LH, testosteron całkowity, TSH, prolaktyna, AMH), a u pacjentek z hiperandrogenizmem – 17-hydroksyprogesteron. Pobierano też próbki krwi na oznaczenie glukozy, insuliny, lipidów, funkcji wątroby i nerek, a następnie obliczano wskaźnik insulinooporności HOMA-IR.
Pacjentki losowo przydzielono do dwóch grup (1:1):
- MI + DCI (n=35) – mio-inozytol 550 mg + D-chiro-inozytol 150 mg, dwa razy dziennie przez 6 miesięcy.
- CHC (n=35) – drospirenon z etynyloestradiolem w dawce 30 mg + 20 mcg, w celu indukcji krwawień z odstawienia przez 6 miesięcy.
Cel główny: poprawa długości cyklu menstruacyjnego i wznowienie spontanicznych cykli. Cele wtórne: parametry metaboliczne (BMI, współczynnik WHR, glukoza na czczo, insulina, HOMA-IR, profil lipidowy) i hormonalne (FSH, LH, testosteron, AMH) oraz objętość jajników.
Cykl regularny definiowano jako 24–38 dni, cykl spontaniczny – jako miesiączka bez terapii hormonalnej, a krwawienie z odstawienia – jako miesiączka wywołana progesteronem lub CHC. Pacjentki były monitorowane po 3 i 6 miesiącach leczenia oraz 3 miesiące po jego zakończeniu, a przestrzeganie terapii weryfikowano telefonicznie i przez liczenie pustych opakowań.
Najważniejsze wyniki: Po 6 miesiącach leczenia spontaniczne miesiączki wystąpiły u 84,85% kobiet w grupie MI + DCI, podczas gdy w grupie CHC wszystkie kobiety miały krwawienie z odstawienia (100%). Średnia długość cyklu znacząco zmniejszyła się w obu grupach, choć efekt był większy w grupie CHC (spadek o 70% wobec 54% w MI + DCI). Po 3 miesiącach leczenia w grupie MI + DCI 78,8% kobiet miało spontaniczne miesiączki, a po 6 miesiącach 27,27% miało regularne cykle (24–38 dni). Trzy miesiące po zakończeniu leczenia 85,7% w grupie MI + DCI i 73,5% w grupie CHC kontynuowało spontaniczne cykle. Pięć kobiet w grupie MI + DCI pozostawało wciąż bez miesiączki.
W zakresie parametrów wtórnych, takich jak antropometria, insulinooporność i hormony, grupa MI + DCI wykazała istotne zmniejszenie markerów insulinooporności w porównaniu z CHC. Poprawa stężenia insuliny na czczo i HOMA-IR utrzymywała się jeszcze 3 miesiące po zakończeniu leczenia. W grupie CHC obserwowano istotne zmniejszenie LH, testosteronu i AMH, natomiast w grupie MI + DCI istotnie spadło tylko AMH. Nie odnotowano istotnych działań niepożądanych w żadnej z grup.
Wnioski z dyskusji: Nieprawidłowości cyklu menstruacyjnego w okresie dojrzewania często wynikają z PCOS, choć mogą być też spowodowane innymi zaburzeniami hormonalnymi. Inozytole wpływają na poprawę dojrzałości pęcherzyków jajnikowych i obniżają poziom androgenów. Poprawiają funkcję jajników, regularność cyklu i wrażliwość na insulinę, a także parametry metaboliczne, w przeciwieństwie do CHC, które działają poprzez supresję jajników i wywołanie krwawienia z odstawienia.
W badaniu spontaniczne miesiączki pojawiły się u ok. 79% młodych kobiet po 3 miesiącach leczenia MI + DCI, przy średniej długości cyklu 62,81 ± 3,21 dni. Terapia inozytolami w proporcji 3,6:1 (MI:DCI) okazała się skuteczna w przywracaniu regularności cyklu u 85% młodych kobiet i nastolatek z PCOS.
Przywrócenie spontanicznego cyklu było związane ze znaczącym zmniejszeniem insulinooporności i AMH, co poprawia funkcję jajników. Efekt utrzymywał się przez 3 miesiące po zakończeniu leczenia. MI + DCI stanowi więc lepszą alternatywę dla CHC pod względem poprawy funkcji jajników, parametrów metabolicznych i bezpieczeństwa.
Caronositol Fertility® – badanie nr 4, 2022
Cel badania: Określenie wpływu mio-inozytolu i D-chiro-inozytolu w proporcji 3,6:1 u kobiet z PCOS.
Grupa badawcza: W badaniu uczestniczyły kobiety w wieku 12–45 lat z rozpoznanym zespołem policystycznych jajników (PCOS). Od każdej z nich uzyskano niezbędne informacje kliniczne takie jak: wiek, masa ciała, ciśnienie tętnicze, poziom androgenów, wynik hirsutyzmu w skali Ferrimana-Gallweya (oceniany przez lekarza), stężenie glukozy na czczo (FPG), poposiłkowe stężenie glukozy (PPG), profil lipidowy, stężenie insuliny oraz wskaźnik insulinooporności HOMA-IR.
Metodyka: Kobiety otrzymywały suplementację tabletkami zawierającymi mio-inozytol (550 mg) i D-chiro-inozytol (150 mg), w dawce 2 razy dziennie przez okres 3 miesięcy.
Najważniejsze wyniki: W analizie uwzględniono 283 kobiety z PCOS. Średni wiek pacjentek wynosił 27,7 roku, a średni BMI – 26,9 kg/m². Najczęściej występującymi czynnikami ryzyka były: siedzący tryb życia (60,4%), stres emocjonalny (44,2%), dodatni wywiad rodzinny w kierunku cukrzycy (30%) oraz PCOS (20,9%). Najczęstsze problemy kliniczne to: oligomenorrhoea (75,3%), niepłodność (65%), hirsutyzm (49,1%) i trądzik (42,8%).
Wpływ suplementacji MI-DCI:
- hirsutyzm – po 3 miesiącach terapii nasilenie owłosienia znacznie się zmniejszyło. Odsetek kobiet z umiarkowanym hirsutyzmem spadł z 32,5% do 6,1%, a ciężki hirsutyzm nie występował u żadnej pacjentki;
- profil lipidowy – stwierdzono istotny spadek poziomu cholesterolu całkowitego (–19,9 mg/dL), LDL-C (–9,8 mg/dL) i triglicerydów (–15,1 mg/dL). Nie odnotowano zmian w HDL-C;
- hormony – regularne stosowanie MI-DCI obniżyło stosunek LH/FSH, poziomy wolnego testosteronu, androstendionu i DHEA;
- parametry metaboliczne – obniżyły się wartości glukozy na czczo (–8,2 mg/dL) i po posiłku (–7,9 mg/dL), poziom insuliny oraz wskaźnik HOMA-IR;
- masa ciała – poprawę (redukcję masy ciała) zaobserwowano u 69,6% pacjentek;
- zmiany skórne – poprawę w zakresie trądziku zgłosiło 43,1% kobiet, a w przypadku rogowacenia ciemnego – 31,1%;
- cykl miesiączkowy i owulacja – regularne miesiączki powróciły u 80,9% kobiet, a spontaniczna owulacja u 32,9%.
Wnioski z dyskusji: Zespół policystycznych jajników (PCOS) bardzo często współwystępuje z insulinoopornością, która prowadzi do hiperinsulinemii. Nadmiar insuliny nasila działanie LH na komórki tekalne jajnika, zwiększając produkcję androgenów i przyczyniając się do zaburzeń owulacji. Jednym z mechanizmów rozwoju insulinooporności w PCOS może być nieprawidłowy metabolizm inozytolu i mediatorów fosfoglikanu inozytolu (IPG), co prowadzi do upośledzenia działania insuliny. W omawianym badaniu suplementacja MI-DCI wiązała się z istotnym obniżeniem stężenia insuliny, glukozy na czczo i poposiłkowej oraz wskaźnika HOMA-IR, co sugeruje poprawę wrażliwości na insulinę. Wyniki te są zgodne z wcześniejszymi badaniami wskazującymi, że inozytole skutecznie poprawiają parametry metaboliczne i regulują cykle miesiączkowe u kobiet z PCOS.
Dyslipidemia, występująca nawet u 70% pacjentek z PCOS, stanowi istotny czynnik ryzyka chorób sercowo-naczyniowych i jest ściśle związana z insulinoopornością, stresem oksydacyjnym i hiperandrogenizmem. W prezentowanym badaniu regularne stosowanie MI-DCI przyczyniło się do poprawy profilu lipidowego, szczególnie poprzez obniżenie stężeń LDL-C, cholesterolu całkowitego i triglicerydów. Takie zmiany mogą zmniejszać ryzyko sercowo-naczyniowe oraz dodatkowo wpływać na poprawę przebiegu PCOS.
Co istotne, preparat MI-DCI charakteryzował się bardzo dobrą tolerancją — działania niepożądane były zgłaszane niezwykle rzadko, a oceny lekarzy w zakresie skuteczności i tolerancji były w zdecydowanej większości dobre lub bardzo dobre.
Caronositol Fertility® to rozwiązanie oparte na badaniach naukowych, które wskazują, że odpowiednia proporcja mio-inozytolu i D-chiro-inozytolu może znacząco wspierać kobiety z PCOS – poprawiając jakość oocytów, regularność cyklu oraz szanse na zajście w ciążę. Badania wskazują również, że suplementacja wpływa korzystnie na parametry metaboliczne i hormonalne, co przekłada się na lepszą codzienną jakość życia. Należy jednak pamiętać, że każdy przypadek jest indywidualny – w razie wątpliwości warto skonsultować się z lekarzem.
Może zainteresować Cię także: Fertistim ovu – opatentowana formuła Caronositol FertilityⓇ polecana kobietom z PCOS i na wsparcie płodności
Niniejszy materiał ma charakter informacyjno-edukacyjny i nie stanowi porady lekarskiej. Suplement diety Fertisitm ovu oraz Caronositol Fertility nie mają właściwości leczniczych. Fertistim ovu nie może być stosowany jako substytut zróżnicowanej diety. Należy pamiętać, że istotne znaczenie mają zrównoważony sposób żywienia i zdrowy tryb życia. Nie należy przekraczać zalecanej dziennej porcji do spożycia. Przechowywać w sposób niedostępny dla małych dzieci. Suplement diety Fertistim ovu zawiera substancję słodzącą. Spożycie w nadmiernych ilościach może mieć efekt przeczyszczający. Produkt przeznaczony tylko dla osób dorosłych. Nie stosować u niemowląt, dzieci, nastolatków oraz jeżeli tego samego dnia spożywane są inne suplementy żywnościowe zawierające estry astaksantyny. Astaksantyna odnosi się do bogatej w astaksantynę oleożywicy z alg Haematococcus pluvialis. Caronositol FertilityTM jest znakiem towarowym firmy Kerry. Caronositol Fertility® stanowi opatentowaną formułę mio-inozytolu i D-chiro-inozytolu w stosunku 3,6:1.
