Podstawowym sposobem radzenia sobie z zaparciami jest stosowanie diety bogatej w błonnik, zwiększenie ilości wypijanych płynów oraz systematyczna aktywność fizyczna. Jeśli to nie pomaga, można sięgnąć po leki.
W pierwszym rzędzie lekarze polecają tak zwane leki osmotyczne, do których należy laktuloza.
Co to znaczy, że laktuloza należy do leków osmotycznych? Oznacza to, że jest ona syntetycznym cukrem, który nie wchłania się w jelicie. Przez to ściąga do światła jelita wodę. Dzięki temu perystaltyka przyspiesza oraz zwiększa się objętość stolca. Efektem są częstsze wizyty w toalecie i mniejszy wysiłek związany z wypróżnieniem.
Jak każdy lek również laktuloza może powodować działania uboczne. Niekiedy pojawiają się wzdęcia i wiatry. Najczęściej są łagodne i krótkotrwałe – mijają w przeciągu kilku dni do tygodnia.
Laktuloza jest przeciwwskazana u osób z galaktozemią. Polega ona na tym, że nie trawi się galaktozy, jednego ze składników laktulozy.
Jeśli masz cukrzycę, zapytaj swojego lekarza, czy laktuloza to najlepszy wybór – w końcu to cukier!
Zaparcia i to przewlekłe często dotykają osoby powyżej 60 roku życia, a aż połowę pensjonariuszy domów opieki. Według geriatrów zaparcia należą do tzw. “wielkich problemów geriatrycznych”, obok wydawałoby się cięższych schorzeń, takich jak otępienie, depresja, upadki czy nietrzymanie moczu i stolca. Są też niemałym wyzwaniem dla opiekuna zajmującego się seniorem w domu.
Wśród domowych sposobów na zaparcia u osób starszych wymienia się m.in. regularne korzystanie z toalety po posiłku. Dlaczego? Pokarm, który dostaje się do żołądka, wyzwala odruch nazywany żołądkowo-okrężniczym, który przyspiesza pracę jelit.
Pomocne, podobnie jak w innych grupach wiekowych jest zwiększenie w diecie ilości płynów oraz błonnika (należy go zwiększać stopniowo), stosowanie nasion babki jajowatej, nasion lnu, śliwek, czy też korzenia prawoślazu.
Kolejnym krokiem jest stosowanie leków bez recepty. U seniorów sprawdzi się glikol polietylenowy (wymaga 24-48 godzin, żeby zadziałał) lub właśnie laktuloza. Jedynie w ostateczności można sięgać po senes lub bisakodyl. Dlaczego? Leki te mogą prowadzić do biegunek, bóli brzucha, niebezpiecznego dla serca spadku poziomu potasu, odwodnienia, zawrotów głowy i upadków. Uwaga końcowa: przeciętnie osoba powyżej 65 roku życia przyjmuje 5 leków, należy więc również uważać na interakcje z z przyjmowanymi lekami.
Zaparcia to dolegliwość osób w różnym wieku, mężczyzn i kobiet, w tym też kobiet w ciąży. Dla mamy i dziecka optymalne byłyby oczywiście metody naturalne. Jednak nieraz pomimo stosowania odpowiedniej diety, uprawiania sportu i picia dużej ilości płynów, zaparcia nie ustępują. Leczenie farmakologiczne zaparć, podobnie jak i innych schorzeń u kobiet w ciąży, powinno być prowadzone ostrożnie i pod opieką lekarza.
Należy pamiętać, że niewiele ze środków przeczyszczających zostało przebadanych w tej populacji. Jednak wniosek z dotychczasowych badań jest następujący: leki te nie uszkadzają płodu, nie prowadzą do anomalii. Dla kobiet w ciąży dostępne są wszystkie grupy leków przeczyszczających: zwiększające objętość stolca (nasiona babki płesznik lub babki jajowatej), osmotyczne (makrogole, laktuloza, czopki glicerynowe), pobudzające (senes, bisakodyl) oraz zmiękczające masy kałowe i środki poślizgowe (dokuzan sodowy oraz płynna parafina). Należy je stosować możliwie jak najkrócej.
Jest bardzo ważny dla zdrowego rozwoju płodu, przekazuje cechy dziedziczne komórek, ale zapewnia nam także… optymistyczne samopoczucie. Kwas foliowy, czyli witamina B9, to tak naprawdę
Suchy kaszel, czyli ten bez odkrztuszania wydzieliny, może skutecznie utrudnić codzienne funkcjonowanie. Zwiększa odczuwanie bólu gardła, bywa męczący, a przy silnych napadach nawet i duszący.
Historyczne zapisy sugerują, że propolis stosowany był już w V wieku p.n.e., ale dopiero w XIX zaczęto przyglądać mu się bliżej. W tym czasie naukowcy