Klasyfikacja oparzeń
Istnieją cztery stopnie oparzeń: pierwszego, drugiego i trzeciego i czwartego stopnia. Każdy stopień charakteryzuje się określoną ciężkością uszkodzenia skóry. Oparzenie pierwszego stopnia jest najlżejsze, a oparzenie czwartego stopnia najcięższe. Jak je odróżnić?
- oparzenie I stopnia: zaczerwieniona, podrażniona i obolała skóra bez pęcherzy;
- oparzenie II stopnia: pęcherze i pogrubiona skóra;
- oparzenie III stopnia: pogrubienie skóry na całej powierzchni oparzenia, biała skóra;
- oparzenie IV stopnia: zaczerwieniona skóra bez pęcherzy i z pęcherzami, pogrubiona, biała skóra, oparzenie sięga aż do ścięgien i kości.
Przyczyny oparzeń
- oparzenie gorącymi, wrzącymi płynami, np. gotującą się wodą, mlekiem;
- oparzenia chemiczne;
- poparzenia elektryczne;
- ogień, w tym płomienie z zapałek, świec i zapalniczek;
- nadmierna ekspozycja na światło słoneczne.
Stopień oparzenia nie zależy od tego, co go spowodowało – np. oparzenie ogniem może spowodować wszystkie stopnie oparzeń, w zależności od tego, jak długo płomień miał kontakt ze skórą.
Kiedy należy iść do lekarza z oparzeniem
Na szczęście większość dziecięcych oparzeń jest pierwszego stopnia i nie wymaga kontaktu z lekarzem. Wyjątkiem są poparzenia chemiczne i elektryczne, które wymagają natychmiastowej interwencji medycznej.
Dzieje się tak, ponieważ poparzenia chemiczne i elektryczne mogą dokonywać uszkodzeń również wewnątrz ciała, nawet jeśli obrażenie skóry jest niewielkie.
Do wyjątków należy również poparzenie znaczącej części ciała, powyżej siedmiu centymetrów i oparzenia trzeciego stopnia.
Jeśli poparzenie występuje na twarzy lub w miejscu występowania stawu (w kolanie, kostce, stopie, kręgosłupie, ramieniu, łokciu lub przedramieniu), ból się zwiększa, zamiast zmniejszać lub z rany wydobywa się ropa lub płyn, to także należy zasięgnąć pomocy medycznej.
Oparzenie – pierwsza pomoc
Do drobnych oparzeń zaliczamy oparzenia pierwszego stopnia i małe oparzenia drugiego stopnia. Jednak również w ich przypadku warto natychmiast zająć się obrażeniem.
Im szybciej opatrzysz oparzoną skórę, tym mniejszy będzie ból i krótszy czas leczenia.
Jak to zrobić?
- umieść oparzoną skórę pod bieżącą zimną wodą na co najmniej 5 minut;
- weź proszek przeciwbólowy z ibuprofenem, aby zmniejszyć ból (może to jednak potrwać nawet godzinę, nim lek zadziała);
- posmaruj poparzony fragment skóry sprayem ze srebrem, który ma działanie antybiotyczne;
- aby ochronić skórę, przykryj ją sterylną gazą i przymocuj ją luźno do skóry za pomocą taśmy.
Czego nie robić przy poparzeniach – wystrzegaj się tych działań!
Nigdy nie przebijaj pęcherzy!
Nie rób okładów z lodu, aby złagodzić ból. O ile w tym pierwszym są skuteczne, to spowalniają proces leczenia i mogą prowadzić do odmrożeń już uszkodzonej skóry.
Nie przykładaj waty ani wacików do rany – małe kuleczki waty mogą przykleić się do obrażenia i zwiększyć ryzyko infekcji.
Nie stosuj domowych remediów o nieudowodnionej skuteczności, jak masło czy jajka.
Poparzenie słoneczne – pierwsza pomoc
- Ulgę poparzonej skórze przyniosą okłady z zimnej i mokrej szmatki, zimny prysznic lub chłodna kąpiel. Pamiętaj tylko, aby potem delikatnie osuszyć skórę, przykładając do niej suchy ręcznik. Pocieranie jej może spowodować podrażnienie.
- Spray ze srebrem przyniesie ulgę obolałej skórze i przyśpieszy jej gojenie oraz ustąpienie bólu.
- Oparzenia słoneczne wysuszają Cię również od środka, dlatego pamiętaj o piciu dodatkowych porcji wody.
- Chroń poparzone fragmenty skóry przed słońcem i zakrywaj ją pod ubraniem.
- W przypadku występowania pęcherzy, gorączki lub dreszczy, udaj się do lekarza. Nie przebijaj pęcherzy, bo może dojść do infekcji.
Może zainteresować Cię także: Jak radzić sobie z ranami, otarciami i skaleczeniami? Wakacyjny poradnik dla dzieci i rodziców.
