Przesilenie wiosenne to czas, kiedy kończy się zima i zaczyna się wiosna....
Czytaj dalej...
Kiedy słyszysz „choroba neurodegeneracyjna”, pierwsza rzecz, jaka Ci może przyjść do głowy, to choroba Alzheimera. Drugi typ to może jeszcze choroba Parkinsona, może stwardnienie rozsiane albo choroba Creutzfeldta-Jacoba. Jednak czy to wszystko? Neuro- znaczy mózgowy, zlokalizowany w czaszce, ale też nerwowy. Termin neurodegeneracyjny obejmuje zatem również schorzenia nerwów, również tych, które kończą się w narządach. Jednym z takich nerwów są nerwy wzrokowe, a jednym z narządów – oczy. Dowiedz się wszystkiego o jaskrze, neurodegeneracyjnej chorobie oczu.
W jaskrze dochodzi do uszkodzenia nerwów. Wskutek tego powstają ubytki w polu widzenia, na początku zwłaszcza po stronie nosa. W dalszym przebiegu choroby ubytki te poszerzają się. Chory widzi wtedy obraz jak przez dziurkę od klucza. Mówi się wówczas o widzeniu lunetowym. Koniec końców dochodzi do utraty wzroku, ślepoty. Jest to spowodowane tym, że zniszczone nerwy oka nie regenerują się.
Jaskra może dawać objawy, ale może też być podstępnym zagrożeniem dla oczu. Tak jest u ponad 50% osób, które latami nie zdają sobie sprawy z rozwoju choroby. Jeden z typów jaskry daje o sobie jednak znać charakterystycznymi, alarmującymi objawami.
Jeżeli:
to znak, żeby natychmiast udać się na okulistyczny SOR. Jest to bowiem stan zagrożenia dla Twojego oka. Jeśli zaniechasz leczenia, grozi Ci całkowita utrata wzroku.
Przyczyną jaskry może być zbyt wysokie ciśnienie w gałce ocznej. Jest to spowodowane brakiem równowagi pomiędzy wytwarzaniem a odpływem cieczy wodnistej z oka. Jednakże u części osób ciśnienie wewnątrzgałkowe jest prawidłowe.
Jest to tak zwana jaskra normalnego ciśnienia. Lekarze obserwują ją u pacjentów z chorobami serca, niedo- lub nadciśnieniem i anemią. Za optymalny zakres ciśnienia w gałce ocznej uznaje się wartości od 12 do 21 mmHg.
Sposób leczenia jaskry zależy od jej rodzaju. W niektórych typach (jest to jaskra pierwotnie zamkniętego kąta) możliwy jest zabieg laserowy lub operacyjny. Polega on na otwarciu drogi odpływu dla cieczy wodnistej, która wypełnia gałkę oczną. Zabieg usuwa zamknięcie, przeszkodę. Efektem jest obniżenie ciśnienia w gałce ocznej. Tutaj całkowite wyleczenie jest możliwe.
Inny typ, tak zwany samoistny, trzeba leczyć inaczej. Służą do tego leki, zabiegi laserowe, ostatecznie operacja. Celem nie jest tutaj wyleczenie, a raczej zahamowanie rozwoju choroby.
Leki na jaskrę, w postaci kropel do oczu, należy stosować regularnie i dożywotnio. Częstość zakraplania zależy od leku, wynosi od 1 do 2 aplikacji na dobę. Wśród leków znajdziemy substancje starsze, takie jak 100-letnia pilokarpina, przez beta-blokery i najnowsze prostaglandyny oraz cytykolinę. O tej ostatniej substancji przeczytasz poniżej.
Naukowcy od dawna wiedzieli, że cytykolina chroni błony komórkowe neuronów. Jednak ostatnio coraz więcej mówi się o tym w kontekście nerwu wzrokowego. Cytykolinę stosuje się często w formie doustnej, czyli tabletek. W przypadku przewlekłej choroby, jaką jest jaskra, to duże ułatwienie i wygoda.
Poza tym cytykolina nie ma działań ubocznych – to kolejny plus. Zasadniczo nie ma przeciwwskazań, ani nie wchodzi w interakcje, nie koliduje, z innymi lekami.
W naszym portfolio znajdziesz dwa dedykowane osobom z jaskrą preparaty zawierające cytykolinę – tabletki Citogla VIS, a także krople Citogla VIS OMK1.
Czynniki ryzyka rozwoju jaskry dzielą się na niezależne i zależne od Ciebie. Niezależne to wiek powyżej 40. roku życia i geny. Ważna jest też rasa – Afroamerykanie chorują częściej. Nie masz też wpływu na krótko- bądź dalekowzroczność, a także specyficzną budowę oka. Możesz jednak “popracować” nad następującymi czynnikami ryzyka:
Najważniejsza jest profilaktyka. Jeśli masz w rodzinie osobę chorą na jaskrę, regularnie badaj wzrok. Jeśli skończyłeś 40 rok życia, nawet jeśli nie masz chorego krewnego, rób badania profilaktyczne co 2 lata.
Przesilenie wiosenne to czas, kiedy kończy się zima i zaczyna się wiosna....
Czytaj dalej...
Sosny to drzewa powszechnie nam wszystkim znane. Rosną nawet na mało żyznych...
Czytaj dalej...
Nie istnieje jedna dieta polecana dzieciom i dorosłym z ADHD. Pomimo tego...
Czytaj dalej...