Czarny bez to jeden z najpopularniejszych surowców zielarskich. To zdumiewające, że roślina...
Czytaj dalej...Zespół policystycznych jajników (PCOS, polycystic ovary syndrome) jest najczęstszym schorzeniem endokrynologicznym u kobiet w wieku rozrodczym (między 15 a 44 rokiem życia). Szacuje się, że dotyka 10-15%,
a według fińskich badań nawet 25% kobiet. Co czwarta kobieta napotkana na ulicy, w młodym, czy w średnim wieku, a nawet nastolatka, ma tę chorobę, nawet jeśli o tym nie wie!
Nazwa tej choroby jest myląca, albowiem najważniejszym, kryterium rozpoznania PCOS jest nadmiar androgenów (czyli męskich hormonów) we krwi. Diagnozę stawia się, gdy spełnione są co najmniej 2 z 3 kryteriów:
Przy czym warto podkreślić – kryterium nr 2 jest niezbędne.
Pierwsze kryterium sprowadza się w praktyce do rzadkich miesiączek lub ich braku. Jajnik kobiety z PCOS nie uwalnia jajeczka koniecznego do zapłodnienia przez plemnik. Drugie kryterium oznacza nadmiar androgenów (czyli hormonów płciowych) we krwi.
Policystyczne jajniki to jajniki, które zawierają co najmniej 20 pęcherzyków o średnicy 2-9 mm i/lub jajnik jest wielkości minimum 10 cm2.
Obraz USG jest rozstrzygający w diagnozie.
Objawy mogące sugerować PCOS to:
Pierwszych 6 objawów świadczy o zbyt wysokim poziomie androgenów (męskich hormonów płciowych) we krwi.
Jak już wspomniano, podstawowym kryterium rozpoznania PCOS jest wysoki poziom androgenów. Endokrynolog zleca oznaczenie poziomu wolnego testosteronu, a w razie prawidłowego poziomu także innych androgenów: androstendionu i siarczanu dehydroepiandrosteronu (DHEA-S). Aby stwierdzić, czy u pacjentki dochodzi do owulacji, bada się z kolei w II-ej fazie cyklu (czyli po owulacji) poziom progesteronu. Wnętrze jajników pokazuje USG.
Wśród zalecanych badań dodatkowych zlecanych przez endokrynologa wymienia się m.in. TSH i fT4 (świadczą o funkcji tarczycy), PRL (prolaktyna, jeden z nadrzędnych hormonów, regulujących pracę innych narządów wydzielających hormony), poziom glukozy i profil lipidowy.
Pacjentka z podejrzeniem PCOS powinna być przede wszystkim pod opieką endokrynologa; dobrze, żeby w zespole leczącym był także ginekolog, a w razie potrzeby również internista, czy psychiatra.
PCOS prowadzi u kobiety dotkniętej tym schorzeniem do:
Brytyjskie badania z kolei pokazują, że kobiety z PCOS częściej mają problemy natury psychicznej. Nierzadko zapadają na depresję, mają stany lękowe i chorobę afektywną dwubiegunową (depresję na przemian z manią lub jej lżejszą formą, czyli hipomanią).
Naukowcom wydaje się, że za PCOS odpowiadają czynniki genetyczne, aczkolwiek nie znaleziono pojedynczego genu, który potwierdzałby tę teorię.
PCOS pojawia się częściej u kobiet, które mają w rodzinie osoby z cukrzycą typu II albo których ojcowie byli nadmiernie owłosieni; być może to nie PCOS prowadzi do insulinooporności, ale odwrotnie, insulinooporność do PCOS.
U kobiet z PCOS odkryto wyższe stężenie substancji odpowiedzialnych za stan zapalny.
Zespół policystycznych jajników to schorzenie złożone, zarówno jeśli chodzi o obraz kliniczny, przyczyny i skutki. Kobieta podejrzewająca u siebie PCOS powinna w pierwszej kolejności udać się do endokrynologa, który zleci odpowiednie badania oraz poprowadzi leczenie, w razie potrzeby odsyłając na dodatkowe konsultacje do lekarzy innych specjalności.
Może zainteresować Cię także: Leczenie PCOS to nie tylko leki.
Czarny bez to jeden z najpopularniejszych surowców zielarskich. To zdumiewające, że roślina...
Czytaj dalej...„Serce nie sługa” – mówi popularne powiedzenie i jakkolwiek tyczy się spraw...
Czytaj dalej...Choroba zwyrodnieniowa stawów (znana też pod nazwą zwyrodnienia stawów) odpowiada za ponad...
Czytaj dalej...