Atrofia pochwy – jak powstaje?
Wśród najważniejszych hormonów płciowych kobiety znajdują się estrogeny, które są szczególnie istotne dla tkanek układu moczowego i płciowego. Prawidłowy poziom estrogenów reguluje optymalny przepływ krwi do błony śluzowej pochwy, gwarantując jej odpowiednie nawilżenie. Niestety w okresie menopauzy stężenie estrogenów znacznie spada i utrzymuje się na niskim poziomie w wieku pomenopauzalnym. Zjawisko to może prowadzić do atrofii, czyli zaniku tkanek w obrębie układu moczowo-płciowego. W wyniku tego procesu:
- błona śluzowa pochwy staje się cieńsza i spada jej elastyczność,
- zmniejsza się aktywność gruczołów,
- następuje skrócenie i zwężenie pochwy, co może powodować bolesność podczas odbywania stosunków płciowych.
Niskie stężenie estrogenów może powodować zmiany degeneracyjne w wargach sromowych, łechtaczce, pochwie, a także w cewce moczowej i pęcherzu, gdzie także umiejscowione są receptory dla estrogenów. Krytycznie niski poziom tych hormonów płciowych może doprowadzić do nietrzymania moczu. Innym problemem jest podwyższenie pH pochwy w kierunku zasadowym, co może negatywnie wpływać na naturalną florę bakteryjną, sprzyjając nawracającym infekcjom intymnym.
Atrofia pochwy – objawy
Wśród objawów związanych z atrofią pochwy znajdują się:
- zmniejszenie elastyczności i napięcia ścian pochwy,
- suchość pochwy objawiająca się swędzeniem, pieczeniem i bólem przy stosunku,
- spadek libido, a niekiedy nawet lęk przed stosunkiem, co dodatkowo nasila suchość pochwy,
- nawracające stany zapalne pochwy.
Dolegliwościom tym często towarzyszą także symptomy związane z następującą równolegle atrofią układu moczowego. Wśród wymienia się:
- wysiłkowe nietrzymanie moczu,
- zwiększona częstotliwość oddawania moczu,
- nykturia, czyli wielokrotne oddawanie moczu w nocy, co zaburza spokojny sen.
Atrofia pochwy – leczenie
W przypadku wystąpienia powyższych objawów każda z pań powinna mieć świadomość, że nie ustąpią one bez odpowiedniego leczenia i środków wspomagających. Ważne więc, aby możliwie szybko zgłosić się po pomoc do ginekologa.
W praktyce istnieje wiele sposobów, które pomagają łagodzić przykre objawy atrofii pochwy. Wśród najczęściej stosowanych metod leczenia znajdują się:
- lubrykanty i środki nawilżające pochwę – stanowią podstawę leczenia w łagodnych i umiarkowanych objawach atrofii. Żele dopochwowe powinny być stosowane kilka razy w tygodniu, a lubrykant przed każdym stosunkiem. Żel dopochwowy zawierający innowacyjny składnik – ektoinę, to doskonały przykład terapii dla kobiet zmagających się z zanikowym zapaleniem pochwy. Podczas doboru właściwych preparatów należy kierować się ich składem, osmolalnością oraz pH. Ważne, aby były one możliwie jak najbardziej zbliżone do środowiska panującego w pochwie.
- hormonalna terapia zastępcza (HTZ) – estrogeny można przyjmować w formie doustnych tabletek, plastrów, a także w postaci kremu lub pierścienia dopochwowego. Hormony płciowe podawane dopochwowo zazwyczaj wykazują najwyższą skuteczność, poprawiając stan nabłonka pochwy oraz kondycję naturalnej flory bakteryjnej.
- selektywne modulatory receptora estrogenowego (SPERM) – to rozwiązanie, które pobudza aktywność receptorów estrogenowych w nabłonku pochwy, blokując ją w innych miejscach. Metoda ta bywa stosowana jako alternatywa dla leczenia hormonalną terapią zastępczą.
- DHEA (dehydroepiandrosteron) – prohormon, który w organizmie przekształcany jest w testosteron lub estradiol. DHEA aktywuje receptory estrogenowe w pochwie, dzięki czemu zmniejsza bolesność stosunków płciowych.
- terapia laserowa – poprawia unaczynienie błony śluzowej pochwy poprzez pobudzanie syntezy kolagenu i macierzy w tkance łącznej. Pozwala pogrubić nabłonek pochwy, zmniejszając atrofię wywołaną niedoborem estrogenów.
- fitoestrogeny – to rozwiązanie dla kobiet ceniących sobie naturalne metody leczenia atrofii. Związki te można znaleźć w roślinnych produktach spożywczych, takich jak soja lub soczewica. Ich działanie jest zbliżone do estrogenów, co pomaga łagodzić negatywne skutki menopauzy.
Podsumowanie
Menopauza to naturalny skutek fizjologicznego starzenia się organizmu kobiety. W krajach europejskich występuje ona zazwyczaj w wieku 46-50 lat. Szacuje się, że zmniejszona aktywność hormonalna jajników doprowadza do atrofii pochwy u ponad połowy kobiet po menopauzie. Niedobór estrogenów to poważny problem. Na szczęście współczesna medycyna ma na to wiele rozwiązań. Warto więc zadbać o swoją sferę intymną po menopauzie, aby cieszyć się dobrym samopoczuciem.
Może zainteresować Cię także: 7 przykazań intymnych. Czy znasz je wszystkie?
