PQQ – sposób na poprawę kondycji układu nerwowego

Dzięki swoim specyficznym właściwościom PQQ wykazuje następujące działania:

• antyoksydacyjne – zredukowana forma PQQ – PQQH2 – wykazuje zdolności antyoksydacyjne (przeciwutleniające), wymiata wolne rodniki o wiele silniej niż witamina C, dzięki czemu zapobiega śmierci komórek nerwowych i mitochondriów, wywołanej przez stres oksydacyjny;
• neuroprotekcyjne – PQQ jako przeciwutleniacz usuwa z organizmu wolne rodniki, chroniąc przed powstaniem stresu oksydacyjnego, prowadzącego do śmierci neuronów, a także rozwoju chorób neurodegeneracyjnych tj. Alzheimer czy Parkinson. PQQ przyczynia się do poprawy funkcji poznawczych u osób starszych, dodatkowo substancja ta pobudza produkcję czynnika wzrostu nerwów (NGF), biorącego udział w prawidłowym rozwoju nerwów; badania prowadzone na myszach wykazały, że PQQ poprawia procesy uczenia się i zapamiętywania;
• kardioprotekcyjnie – PQQ chroni mitochondria produkujące ATP niezbędne do ochrony funkcji mięśnia sercowego, przed niedokrwieniem i uszkodzeniem oksydacyjnym;
• proliferacyjne – wykazano, że PQQ po podaniu do pożywki z hodowlanymi ludzkimi komórkami, powoduje ich proliferację (namnażanie). PQQ aktywuje receptor naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR), co prowadzi do namnażania komórek. Równocześnie hamuje białkową fosfatazę tyrozynową 1B, która powoduje dezaktywację EGFR i w efekcie hamowanie proliferacji komórek, a także receptorów: insuliny, insulinopodobnego czynnika wzrostu I, czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego i czynnika wzrostu nerwów;
• przeciwcukrzycowe – głównie w cukrzycy typu 2, gdzie dochodzi do zaburzeń mitochondrialnych, regulujących szlaki metaboliczne, w tym wpływające na wydzielanie insuliny. Z przeprowadzonych badań u myszy z cukrzycą wynika, że PQQ wpływa na poprawę funkcji mitochondriów, odwraca upośledzenie funkcji wydzielniczej insuliny oraz poprawia metabolizm i profil lipidowy. Dodatkowo PQQ hamuje białkową fosfatazę tyrozynową 1B, co powoduje aktywację niezależnych od insuliny receptorów insuliny. To przekłada się na zwiększony wychwyt glukozy z krwi. Działania te w przyszłości mogą stanowić obiecujący początek dla zastosowania PQQ we wspomaganiu leczenia cukrzycy typu 2.

Dodatkowo poprawia on funkcję mitochondriów produkujących ATP (adenozynotrifosforan) czyli energię niezbędną do zachodzenia procesów w całym organizmie. Dzięki temu energia dostarczana jest do wszystkich komórek w tym neuronów.