- Tymonacyk, znany również jako kwas tiazolidynokarboksylowy wykazuje działanie przeciwutleniające, hepatoprotekcyjne i detoksykacyjne.
- Jego mechanizm działania polega na zwiększaniu poziomu glutationu, antyoksydantu chroniącego komórki wątrobowe przed uszkodzeniami.
- Stosowany jest jako lek pomocniczy w ostrych i przewlekłych schorzeniach wątroby różnego pochodzenia, a także w uszkodzeniach wątroby spowodowanych alkoholem, lekami lub substancjami chemicznymi.
- Dowiedz się więcej o niealkoholowym stłuszczeniu wątroby.
Tymonacyk – co to jest?
Tymonacyk (Timonacicum) lub inaczej kwas tiazolidynokarboksylowy to cykliczna pochodna aminokwasu siarkowego o działaniu przeciwutleniającym, hepatoprotekcyjnym i detoksykacyjnym. Pełni rolę proleku, czyli nieaktywnego związku, który w organizmie przekształca się do aktywnego metabolitu warunkującego określone działanie. Tymonacyk przyjmowany w zalecanych ilościach korzystnie wpływa na procesy regeneracyjne wątroby, ale zażyty jednorazowo w dużej dawce działa toksycznie na układ nerwowy.
Jak działa tymonacyk?
Tymonacyk łatwo się wchłania z przewodu pokarmowego w niezmienionej postaci. Następnie wraz z krwią transportowany jest do wątroby, gdzie ulega przemianie do N-formylocysteiny. Posiada ona wolną grupę tiolową (-SH), warunkującą powstawanie połączeń, biorących udział w reakcjach detoksykacji i regeneracji wątroby. Dzięki temu tymonacyk powoduje unieczynnienie toksycznych dla komórek wątroby substancji np. alkoholu, związków wytwarzanych w wątrobie, leków oraz toksyn produkowanych przez bakterie i wirusy.
Tymonacyk wykazuje działanie hepatoprotekcyjne, czyli chroni komórki wątroby przed negatywnym wpływem różnych substancji. Wpływa również na regenerację hepatocytów uszkodzonych w wyniku działania niektórych leków, nawet tych przeciwnowotworowych.
Co więcej, aktywny metabolit kwasu tiazolidynokarboksylowego zwiększa wydzielanie żółci, wspomagając trawienie i wchłanianie tłuszczów dostarczanych w pokarmie. Wpływa to korzystnie na profil lipidowy. Jednym z ważnych działań tymonacyku jest także usuwanie toksycznych substancji z wątroby, czyli odtruwanie wątroby.
Wskazania do stosowania tymonacyku
Obecnie zarejestrowanymi wskazaniami do stosowania tymonacyku są:
- ostre i przewlekłe schorzenia wątroby np. niealkoholowe stłuszczenie wątroby,
- uszkodzenia komórek wątroby (hepatocytów) powstałych w wyniku działania alkoholu, leków lub szkodliwych substancji chemicznych.
Dowiedz się więcej: Ból wątroby? To może być ważny sygnał! Jak rozpoznać zapalenie albo marskość wątroby?
Niealkoholowe stłuszczenie wątroby objawy
Niealkoholowe stłuszczenie wątroby (NAFLD) to choroba, która przez długi czas może rozwijać się bez wyraźnych objawów. U wielu pacjentów pierwszym sygnałem problemów są niespecyficzne dolegliwości, takie jak przewlekłe zmęczenie, osłabienie czy uczucie ciężkości w prawym podżebrzu. W niektórych przypadkach mogą pojawić się nawracające bóle brzucha, wzdęcia lub niewielkie powiększenie wątroby wykrywane podczas badania USG. W bardziej zaawansowanych stadiach choroby, gdy dochodzi do zapalenia i włóknienia wątroby, mogą wystąpić świąd skóry, zażółcenie białek oczu i skóry (żółtaczka) oraz obrzęki kończyn dolnych.
U osób z NAFLD często współistnieją także zaburzenia metaboliczne, takie jak insulinooporność, otyłość brzuszna czy nadciśnienie. Ze względu na skryty przebieg choroby, kluczowe jest regularne monitorowanie stanu wątroby oraz prowadzenie zdrowego stylu życia, aby zapobiec jej dalszemu uszkodzeniu.
Alkoholowe zapalenie wątroby objawy
Alkoholowe stłuszczenie wątroby (AFLD) to wczesne stadium uszkodzenia wątroby spowodowane nadmiernym spożyciem alkoholu. Choroba często rozwija się bezobjawowo, a pierwsze symptomy mogą być niespecyficzne, takie jak uczucie zmęczenia, osłabienie czy dyskomfort w prawym podżebrzu. W niektórych przypadkach występują także nudności, utrata apetytu i wzdęcia. U osób z bardziej zaawansowanym stłuszczeniem może pojawić się powiększenie wątroby, które lekarz może wyczuć podczas badania palpacyjnego.
Przewlekłe nadużywanie alkoholu prowadzi do zapalenia i włóknienia wątroby, co może skutkować żółtaczką, obrzękami kończyn oraz wodobrzuszem. Jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie działania, AFLD może przejść w alkoholowe zapalenie wątroby, a następnie w marskość, co znacząco zwiększa ryzyko niewydolności wątroby i powikłań ogólnoustrojowych. Kluczowe dla zahamowania choroby jest całkowite zaprzestanie spożycia alkoholu oraz zmiana stylu życia.
Tymonacyk – dawkowanie
Tymonacyk może być stosowany u osób dorosłych oraz dzieci powyżej 6. roku życia. Dawkowanie zależy od objawów i wieku.
U osób dorosłych, wykazujących objawy schorzenia wątroby, dawka początkowa wynosi 200 mg przyjmowanych 2-3 razy na dobę (max. 600 mg/dobę). Po ustąpieniu dolegliwości w celu podtrzymania działania przyjmuje się 2 razy dziennie po 100 mg (max. 200 mg/dobę).
U dzieci powyżej 15. roku życia stosuje się taki sam schemat dawkowania jak u osób dorosłych.
U dzieci powyżej 6. roku życia kwas tiazolidynokarboksylowy stosuje się w przypadku wystąpienia ostrych objawów schorzenia lub uszkodzenia wątroby w dawce 50mg/kg masy ciała w dwóch lub trzech podzielonych dawkach.
Należy jednak pamiętać, że o ilości przyjmowanego leku decyduje lekarz na podstawie przeprowadzonego wywiadu i występujących dolegliwości.
Przeciwwskazania do stosowania tymonacyku
Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na tymonacyk lub którąkolwiek z substancji pomocniczych występujących w tabletkach.
Tymonacyk a ciąża i laktacja
Ze względu na brak badań dotyczących wpływu kwasu tiazolidynokarboksylowego na płód oraz przedostawania się substancji do mleka matki, nie zaleca się przyjmowania praparatów z tymonacykiem podczas ciąży i w okresie karmienia piersią.
Tymonacyk a prowadzenie pojazdów
Nie zaburza koncentracji ani uwagi, dlatego może być stosowany przed prowadzeniem pojazdów lub obsługą maszyn.
Tymonacyk – skutki uboczne
Podczas przyjmowania mogą wystąpić nieliczne działania niepożądane, do których należą nudności, wymioty i objawy skórne np. wysypka.
Objawy przedawkowania
W ilościach przekraczających maksymalną dopuszczalną dawkę kwas tiazolidynokarboksylowy może negatywnie wpływać na ośrodkowy układ nerwowy, czyli neurony zlokalizowane w mózgu oraz rdzeniu kręgowym.
Po przyjęciu nadmiernej ilości tymonacyk przenika z krwi do mózgu, gdzie może wywołać zaburzenia słuchu i głuchotę, wpływać na procesy neurologiczne, a także doprowadzić do śpiączki i/lub stanu padaczkowego. Objawy te pojawiają się przeciągu 15-60 minut od momentu zażycia niebezpiecznej dawki.
Może zainteresować Cię także: Niealkoholowe stłuszczenie wątroby – objawy, leczenia, dieta
