Pranobeks inozyny – co to jest?
Pranobeks inozyny (Inosinum pranobexum), znany również pod nazwą izoprynozyna, jest syntetyczną pochodną inozyny, dopuszczoną do leczenia w 1970 roku, a po którą obecnie sięga coraz więcej osób. Ze względu na właściwości przeciwwirusowe i immunomodulujące stosowana jest w zwalczaniu infekcji wirusowych takich jak: zakażenie wirusem opryszczki pospolitej (HSV), zakażenie wirusem ospy wietrznej, zakażenie wirusem Epsteina Barra, infekcje wirusowe dróg oddechowych oraz stosowana jest w stanach obniżonej odporności.
Do niedawna pranobeks inozyny można było nabyć jedynie z przepisu lekarza (na receptę), natomiast teraz jest dostępny w aptece w postaci tabletek i syropów bez recepty.
Jak działa inozyna?
Inozynie przypisuje się dwa główne działania: immunomodulujące i przeciwwirusowe. Jako substancja o szerokim spektrum działania, ma szczególny wpływ na pobudzanie odpowiedzi immunologicznej organizmu poprzez:
- wspomaganie odpowiedzi komórkowej,
- zwiększenie produkcji przeciwciał np. IgG,
- pobudzanie wydzielania cytokin (interleukiny 1 i 2, interferon gamma), czyli białek biorących udział w procesach odpornościowych;
- wpływ na dojrzewanie komórek odpornościowych,
- zwiększenie aktywność komórek odpornościowych tj. limfocytów, makrofagów, komórek Natural Killer (komórki NK);
- wspomaganie fagocytozy (pochłanianie chorobotwórczych drobnoustrojów) makrofagów, monocytów i neutrofili.
Procesy te przyczyniają się do zwiększenia odporności oraz reakcji obronnej organizmu. Dodatkowo działanie immunomodulacyjne wspomaga przeciwwirusową aktywność inozyny, która jako pochodna puryny (związku wchodzącego w skład DNA i RNA) hamuje namnażanie wirusów poprzez blokowanie syntezy ich materiału genetycznego, którym jest RNA.
Inozyna – wskazania do stosowania
Ze względu na swoje właściwości inozyna stosowana jest jako:
- lek wspomagający układ immunologiczny u osób z obniżoną odpornością,
- lek przeciwwirusowy w zakażeniu wirusem opryszczki pospolitej (Herpes simplex) wywołującym opryszczkę wargową oraz skórną.
Leki z inozyną – dawkowanie
Inozyna dostępna jest w aptekach jako lek bez recepty w dwóch postaciach:
- tabletek (500mg i 1000 mg)
- syropów (50mg/ml i 100mg/ml).
Preparatów z inozyną nie należy podawać dzieciom poniżej 1. roku życia. Dawkowanie dla dzieci starszych ustalane jest na podstawie ich masy ciała (50 mg/kg masy ciała/dobę). Dokładna Ilość preparatu, jaką powinno przyjąć dziecko, podana jest w ulotce. Ważne jest jednak, aby rozdzielić ją na 3 lub 4 porcje.
Dorosły powinien przyjmować ok. 3000 mg/dobę również w kilku dawkach (np. 2 tabletki po 500 mg 3 razy dziennie), przy czym nie więcej niż 4000 mg/dobę.
Inozyna – przeciwwskazania
Głównym przeciwwskazaniem do stosowania preparatów z inozyną jest nadwrażliwość na tę substancję lub jakikolwiek inny składnik wchodzący w jego skład, a także występujące odczyny alergiczne objawiające się: świądem, wysypką, trudnościami w oddychaniu, obrzękiem w obrębie twarzy np. warg czy powiek.
Inozyny nie zaleca się również osobom cierpiącym na dnę moczanową (zapalenie stawów powodowane przez odkładanie kryształków moczanu sodu), ponieważ w organizmie rozkładana jest ona do ksantyny, a dalej do kwasu moczowego, którego wysokie stężenie powoduje krystalizację, odkładanie się kryształów w stawach i nasilenie choroby. Dodatkowo kryształy mogą osadzać się w innych narządach np. nerkach, powodując powstanie w nich kamieni nerkowych, dlatego osoby cierpiące na zaburzenia czynności nerek oraz u których wystąpiła w przeszłości kamica nerkowa, nie powinny stosować preparatów z inozyną.
Również inozyna przeciwwskazana jest u kobiet w ciąży oraz u kobiet karmiących piersią.
Inozyna – możliwe skutki uboczne
Każdy lek obarczony jest pewnymi działaniami niepożądanymi o różnym stopniu nasilenia. Stosując preparaty z inozyna, możliwe jest wystąpienie skutków ubocznych, do których należą:
- nudności,
- wymioty,
- bóle brzucha,
- problemy z koncentracją i uwagą,
- bóle i zawroty głowy,
- bóle stawów.
Może zainteresować Cię także: Naturalny sposób na przeziębienie i grypę – MIÓD MANUKA.
